Öncelikle herkese merhaba 💕

Tanımadığınız etmediğiniz bir insandan tavsiyeler almak gerçekten saçma gelebilir.

Yanii ben bir blogu takip etmeden önce hakkında kısmını okurum. Ya da blogunda kendini anlattığı bir post var mı ona bakarım.

Bilmiyorum zahmetli gibi görünsede merak ediyorum ya :D 

Blogunda neler yapmış, kaç yaşında, saçı hangi renk, amacı ne kimlerden :D:D

Tamam kimlerden olduğuyla çok fazla ilgilenmiyorum. 

Ben Melis.

19 yaşımdayım. Matematik öğretmenliği okuyorum.

Otur yerine sıfır. Ay neyse ciddi olalım.

1.74 boyunda azıcık tontiş -tamam ya tamam yarın diyete başlıyorum- çakma kızıl bir kızım.
Dediğim gibi öğretmenlik okuyorum.
Bu istediğim bir şey miydi? Bilemiyorum.
Sanırım istiyorum.
Her neyse. Makyaja ve bakıma ilgim 3-4 sene önceye dayanıyor.
İşte yeni liseye geçmişim. SBS stresini atmışım. Zamanım bol. Bir arayış içindeyim.
O zaman youtube da makyaj videoları işte çantamda ne varlar izlemeye başladım.
Ama sadece izleme boyutundaydı. İzlerken zevk alıyorum ama ben yapmam böyle diye düşünüyordum.
Yani yapamazdım da. 

Benim okuduğum lise gerçekten katıydı. Yani bir pudra bir rimel sürmeniz bile çok fazla göze batıyordu.
İşte ben youtube da izleye izleye bir baktım lise üçe geçmişim.
O zamana kadar gratisin nerede olduğunu bilmiyorum.
Neyse işte. Ben lise üçte gratisi keşfettim.
İşte o zaman sadece ihtiyacım olan bakım ürünlerine bakıyorum.
İşte siyah nokta temizleme kremleri efendime söyleyeyim lip balmlar deodorantlar falan işte.
Renkli kozmetiğin hala yanında geçmiyorum.
İşte lise üçün ortalarında bb krem merakım ortaya çıktı.
Garnierin bb kremi aklım başımdayken ilk renkli kozmetiğe geçişimdi.:D
Neyse sonra rimel falan kullanmaya başladım.
İşte ben daha emekliyorken baktım ki lise dörtteyim.
Okul değiştirdim.
Malum sınav vardı ve dershaneler kapatılacak olayı dönüyordu.
Bende özel bir okula geçme ihtiyacı hissetmiştim.
İşte geçtim.
Okumaya mı gelmişler süse mi belli değildi gerçekten :D
Sanırım bende sorun vardı.
Bunun okuduğum okulla katiyen alakası yoktu.
Pembe far süreni gördü bu gözler.
Bir de sınav stresi var ya. İnsanı yiyor o stres.
İlk yılımda çok iyi şeyler yapmalıyım. Kendimi kanıtlamalıyım. Her neyse işte her şey çok fazla geliyordu.
Neyse işte ben kendimi frenledim tabii.
İşte amacım dersti. Makyaja falan ayıracak zaman yoktu.
Neyse lise mezuniyetim geldi çattı.
O kadar stresli ki o an.
Tamam elbisem ayakkabım çantam her şeyim hazır.
Ama okulumdaki kızlar her şeyi o kadar abartmışlardı ki.
Aylar öncesinden kuaför randevusu alan vardı.
Şimdi çok abartmak istemiyorum. Çünkü olduğum gibi olmalıyım düşüncesindeyim.
Elbisem zaten çok abartıydı.
Güller işte kabarık etek yüksek topuklar falan.
Ben diğer kızların elbiselerini görmediğim için kendiminkini aşırı abartı buluyorum.
Bir de bunun üstüne asla saç makyaj yaptıramam diye düşünüyorum.
Sonra dedim ki neden evde yapmıyorum?
Annemle mezuniyet günü dışarı çıktık.
Annem tabii kuaför derdinde. Ben hala kendim yapıcam diyorum.
Gratise uğradık. Benim çok istediğim the balmın bir paleti vardı.
The balm nude dude işte.
Mezuniyet hediyemi çoktan aldığı için bir şey beklemiyorum.
Sonra bana o paleti ve bir kaç eksiği daha aldı.
Gerçekten o an çok mutlu oldum.
Makyaja ilk  adımım o palettir yazın bir kenara.
Neyse ben mezuniyet makyajımı kendim yaptım.
Ve gerçekten çok hoşuma gitti.
Ve yaparken çok zevk aldım.
Saçımı da kendim fön çektim.
Zaten abartılı bir şey yapamazdım!
Neyse mezuniyet anımı anlatmayacağım.
Sadece makyaja tam olarak ilk adımımın nerede başladığını anlatmak istedim.
Sonra işte sınava girdim tercih yaptım ve istediğim yeri kazandım.
O yaz o kadar çok kozmetiğe ilgiliydim ki.
Aklımda tek bir şey var.
Üniversiteye gidiyorum ve bunun hakkını vermeliyim :D
Abartabileceğimi düşünüyorum.
Yazın tek uğraşım böyleydi.
Gratisten watsonstan boynerden falan hiç çıkmıyorum.
Artık durduramıyorum kendimi.
Onu almalıyım ay bunu da alayım ayyy anne bunu çok istiyorum bak bu ton bende çok iyi durdu derken baktım ki bir dolu şey almışım.
Zaten lise dörttende almaya başladığım için bir de üstüne çok eklenince.
Bir de şöyle bir şey var.
Alıyorum ama makyaj yapmıyorum hala.
Sonra yavaş yavaş günlük makyajımda far kullanmaya başladım.
İşte bb kremden fondötene geçtim.
İşte eyelinerlar bronzerlar aydınlatıcılar derken bir baktım ki günlük makyajım aldı başını gidiyor.
Tabii sonra instabloglara ilgim başladı.
Takip ediyorum işte bakıyorum falan.
Arkadaşlarım bir ürün alacağında önce bana soruyorlar ve bu gerçekten çok gururumu okşuyor.
Fikirlerime önem vermeleri çok hoşuma gidiyor.
Sonra dedim ki benim neden bir instablogum olmasın?
Varsın kimse beni takip etmesin ama bende o dünyanın içinde olayım istedim.
Ben yazmayı da konuşmayı da çok seviyorum.
İnsanlarla deyimlerimi de paylaşmayı çok seviyorum.
Ve 1 temmuz günü instablogumu ojelikoala adıyla açtım.
(Tek tıkla ulaşabilirsiniz.)
İşte her gün ürün çekiyorum anlatıyorum yazıyorum çiziyorum falan.
Takipçilerim başta hiç artmadı. Pes etmek istedim. Ben okuyucu olmalıyım bloggerlık bana göre değil dedim.
Ama bırakasımda gelmedi. Hani biz emeğimizin karşılığını alamıyoruz diyoruz ya. Aslında sabredersek her şey oluyormuş.
Biraz daha sabrettim. Direttim. Daha çok yazdım. Daha çok denedim.
İçerik ürettim. Bazen esinlendim.
Sonra bir çekiliş yaptım.
Yeni bir bloggersınız.
Çekiliş yapıyorsunuz. Ve katılımın az olacağından adınız gibi eminsiniz.
Çekilişe katılım benim için inanılmazdı.
Tamı tamına 621 kişi!
Çekilişle beraber daha çok büyüdüm.
Daha çok heveslendim aslında.
Ve emeklerimin karşılığını almaya başladım.
Sabredince oldu.
Şu an gerçekten o kadar mutluyum ki.
Kendimi iyi hissediyorum!
Beni dinleyen söylediklerime kulak veren ve önerilerime ilgi duyan insanlarla beraberim!
İnstablogumu genişletmek istedim.
Blog açmak her zaman istediğim bir şeydi.
Sonra aynı bölümde olduğum bir arkadaşımla konuşurken onunda blogunun olduğunu öğrendim ve daha çok heveslendim.
Nurrr. Gerçekten blogumun temeli Nurdur arkadaşlar.
(Onun bloguna tek tıkla gidebilirsiniz.)
Burayı açtım.
Çok çok yardımcı oldu bana. Arkadaşları tanıdıkları herkes.
Deep Tone'u bilirsiniz. (Bloguna tek tıkla ulaşabilirsiniz.)
Bir keşif etkinliğinde benden bahsetmişti.
Gerçekten bunlar çok güzel şeyler.
Herkes size yardımcı oluyor.
Mutluluk verici gerçekten.
Daha bir sürü kişi bana destek oldu herkese teşekkür ederim.
Ve buradayım. Size bunları yazıyorum. Sizlerle bir şeyler paylaşıyorum.
Beni dinliyorsunuz.
Bu inanın ki çok güzel bir şey.
İyi ki diyorum.
İyi ki buradayım ve buradasınız.
Sizlerle olmak çok çok güzel. Her zamanda çok güzel olacak.
Kocaman teşekkürlerim var.
Hepinize!
Yanımda olduğunuz için, beni desteklediğiniz için. Her şey için.
Çok teşekkür ederim.
Ayy yine ne kadar konuştu bu kız diye düşünenleriniz var.
Ama ne yapayım :D 
Neyse gelelim blogumun amacına neler yaptığıma ve yapacağıma. 
Burada ürün inceliyorum, makyajımı anlatıyorum. 
Böyle devam eder mi içerikler nasıl olur kesin bir kurgu yok kafamda.
Ama belirli bir düzene koyacağım kesin.
Daha çok samimi bir ortam olsun istiyorum.
Buraya kafa dağıtmak için giriyorum doğrusu.
Bence öyle olmalı ya. 
Ben burada sizlerle bir şeyler paylaşırken bundan keyif almalıyım. Sıkılmamalıyım ve sıkmamalıyımda.
Bu yüzden kafama estiğince yazıyorum. 
Bazen o ürünü anlatmaktan çok deneyimlerimi anlatıyorum bazen başka konulara kayıyorum. 
Ama böyleyim. 
Yani kasmak istemiyorum. 
Bu blog işini zorundalık haline getirmek istemiyorum.
Çünkü buradan başka bir hayatımda var. Kendimi kaptırıp gerçekten uzaklaşmak istemiyorum :D 
Her neyse bu kadardı.
Belki çoğunuz yazının ortasında bıraktı gitti ve kimse yazının sonunu okumayacak. 
Ama olsun  yazmaktan keyif aldım ve en önemlisi buydu 💕
Hepinize tekrardan sonsuz teşekkürler 💕